Szkoła baletowa przy Fundacji Capitol

Szkoła baletowa przy Fundacji Capitol

Początki działalności Szkoły Baletowej Fundacji Capitol sięgają lat dziewięćdziesiątych, kiedy Szkoła miała swoją siedzibę w budynku Teatru Muzycznego Capitol (daw. Operetka Wrocławska). Wówczas niewielka instytucja działająca na rzecz rozwoju kultury baletowej, angażująca w zajęcia taneczne dzieci i młodzież, przez następne lata przekształcała się w profesjonalne centrum kultury baletowej jakim jest dzisiaj, stając się najbardziej utytułowaną szkołą baletową w Polsce, nie zatracając przy tym swojej idei.

Pierwszy spektakl Szkoły Baletowej Fundacji Capitol odbył się na scenie Teatru Muzycznego Capitol w roku 2001, a sukces przedstawienia sprawił, że coroczna gala zakończenia roku szkolnego w czasie której prezentują się uczniowie, stała się tradycją Szkoły. Dziś swoje spektakle Szkoła prezentuje na scenie Opery Wrocławskiej.

Ponieważ podstawą działalności Szkoły jest wysokiego poziomu edukacja, stwarzanie uczniom realnej szansy na rozwój talentu, ważnym elementem jej życia jest stały udział w konkursach baletowych, zarówno na poziomie amatorskim jak i profesjonalnym. W konkursie baletowym uczniowie Szkoły Baletowej Fundacji Capitol po raz pierwszy wzięli udział w roku 2004 – był to Ogólnopolski Konkurs Tańca w Gdańsku. Agnieszka Filipek zaprezentowała się w klasycznej wariacji z baletu Don Kichote (wariacja Królowej Driad, akt II, chor. Gorski) oraz w „Tańcu z kapeluszem” w choreografii Giviego Abesadze, a sukces był niezaprzeczalny – pani Ałła Abesadze, pedagog baletu oraz repetytor, dziś także Prezes Fundacji Capitol, została wyróżniona nagrodą dla najlepszego pedagoga. Gratulacje składał sam Pan Wiesiołłowski. Następnie, rok później, „Taniec z Kapeluszem” otrzymał Grand Prix Pucharu Świata w Monachium. Następny Puchar Świata obył sięię we Wrocławiu, we współpracy ze Szkołą Baletową oraz Teatrem Muzycznym Capitol, i tu po raz kolejny wrocławska Szkoła Baletowa odniosła wielki sukces – medali złotych, brązowych i srebrnych, a także innych wyróżnień przyznano Szkole łącznie ponad dziesięć, we wszystkich kategoriach.

Wielki tryumf na Pucharze Świata zapoczątkował długie pasmo kolejnych nagród. „Bez złotego medalu z żadnego konkursu nie odchodzimy”, z uśmiechem mówią pedagodzy, państwo Abesadze. Medali oraz wyróżnień zdobytych w Czechach, Niemczech, Belgii, Grecji, Francji i we Włoszech Szkoła ma grubo ponad... sto! Liczba jest rekordowa, nie tylko w skali ogólnopolskiej, ale i europejskiej. Międzynarodowe jury oraz organizatorzy konkursów i festiwali uwielbiają uczniów Szkoły Baletowej Fundacji Capitol, zawsze witając wrocławian serdecznie i nie szczędząc im miłych słów. Szkoła jest już instytucją znaną i poważaną w niemal całej Europie.

Zwycięstwa odnoszone w konkursach nie są priorytetem Szkoły, a doskonałym narzędziem kształ-cenia przyszłych zawodowych tancerzy i miłośników tańca. Uczniowie Szkoły Baletowej Fundacji Capitol dostają się do najlepszych, profesjo-nalnych szkół baletowych mających prawo do przy-znawania oficjalnych dyplo-mów zawodowego tancerza. Agnieszka Filipek oraz Nicole Banasiak dostały się do słynnej szkoły Heinz Bosl w Monachium, uznanej przez jeden z najbardziej poważanych konkursów baletowych (Youth America Grand Prix) za najlepszą profesjonalną szkołę baletową w Europie, a dziś są już zawodowymi tancerkami zaangażowanymi w teatrach. Państwo Abesadze wspominają, że na audycji w Monachium było około trzystu kandydatów, z czego przyjęto jedynie pięć osób, w tym Nicole i Agnieszkę właśnie – to były pierwsze uczennice, którym udało się nie tylko przejść przez tak poważne egzaminy, ale i otrzymać najwyższe oceny techniczne. Kilka lat po tym wydarzeniu, chlubę Szkole przyniosła kolejna uczennica, Franciszka Kierc, zaangażowana do Opery Bałtyckiej (obecnie Bałtycki Teatr Tańca) i nagrodzona m.in. Teatralną Nagrodą im. Jana Kiepury dla najlepszej polskiej tancerki roku 2009.

Wkrótce Piotr Lorek został przyjęty do grona uczniów Nothern Ballet School of Manchester, a Karolina Woźniak i Magdalena Kurilec do Państwowej Ogólnokształ-cącej Szkoły Baletowej w Warszawie (dziś należą do zespołu Opery Wrocławskiej). Niebawem dyplom warszaw-skiej szkoły otrzymają również Klaudia Połeć i Justyna Taborska. Paula Dzwonik w roku 2012 ukończyła POSB w Bytomiu (egzamin wstępny zdała w roku 2010), a Agnieszka Błaszkiewicz w POSB w Poznaniu – również są już dyplomowanymi tancerkami i rozpoczynają właśnie karierę zawodową.

Młodsze pokolenie pracuje intensywnie, rokując dobrą przyszłość – trzynastoletnie Zuzanna Warchałowska i Anastazja Lenkowa tańczą jedne z najtrudniejszych wariacji światowego reper-tuaru (Grand Pas de Deux Czajkowskiego, chor. Balanchine oraz wariacja z baletu „Korsarz”), Edyta Rutowska pierwsze powa-żne kroki na scenie stawia w wariacji z baletu „Jezioro Łabędzie”, Basia Zakrzewska już zdobyła wiele nagród na międzynarodowych konkursach, Ania Kanygin na międzynaro-dowej arenie zadebiutuje w wariacji z baletu „Śpiąca Królewna”, a Paulinka Wróblewska, chociaż uczy się w Szkole od niedawna, ma za sobą niejeden udany występ, i już udało jej się przejść przez eliminacje do udziału w konkursie Dance World Cup.

Szkoła Baletowa przy Fundacji Capitol stratowała z zaledwie kilkoma uczniami, dziś jest ich stu trzydziestu, i wszyscy oni są w sztuce tańca prawdziwie zakochani. Ciężką, codzienną pracę wynagradza radość z licznych występów oraz nagród. Pedagodzy są dumni ze swoich uczniów, dlatego szczególnie dbają o dobrą atmosferę pracy – w nowej siedzibie Szkoły (ul. Św. Antoniego 2/4 brama B III piętro) jest niezwykle ładnie i komfortowo, sala prób jest odnawiana każdego roku, w poczekalni stoi automat na kawę, przy którym gromadzą się rodzice uczniów, a na stoliku zawsze jest wazon ze świeżymi kwiatami.

Zdecydowanie największym osiągnięciem Szkoły Baletowej Fundacji Capitol jest stworzenie instytucji prawdziwe społecznej, zrzeszającej wielu wrocławian o różnych profesjach, którzy wspólnie działają dla dobra młodzieży i kultury polskiej – wyjazdy na zagraniczne festiwale i konkursy oraz organizowane spektakle są efektem współpracy tej społeczności ludzi sobie bliskich, serdecznych i bezinteresownych.